çocukluğumun geçtiği istanbul'a sonraları da çok gidip gelmiş olmama rağmen ilk aşkımı yaşadığım, komşu oğlunu ısrarcı arkadaşlığımla taciz ettiğim,o ağaç senin bu salıncak benim gezdiğim,deli gibi dokuz aylık maçı yapıp suratıma top yediğim, bisiklete binmeyi öğrendiğim, zaman zaman bisikletin bana binip anamı ağlattığı,paten kaydığım,platonik yolu gözlediğim,kar dona çevirince kıçımın altına uyum market poşeti bağlayıp dik yokuştan kaydığım,ay ağliyciim şimdi, daha neler neler yaptığım o mahalleme,semtime çok merak ettiğim halde gidemedim. belki yine çocukluğun eteğine yapışır da dönemem diyedir,kim bilir...